Wat je ook doet, je doet het uiteindelijk altijd voor jezelf. Zeg dus niet:" Schat, ik doe het voor jou." Het is een leugen en de ander weet dat, intuïtief.
Het verschil tussen egoïstisch en liefdevol handelen is dat het ene de ander buitensluit en het tweede de ander omhelst. Daarom voelt het eerste niet goed en het tweede wel, want uiteindelijk is er geen ander, losstaand van jou. Egoïsme is niet "moreel slecht" - het is simpelweg in strijd met de realiteit, en daarom onaangenaam, pijnlijk. De ultieme realiteit is dat we één zijn, verschillende manifestaties van hetzelfde Bewustzijn. Ik doe het voor mezelf en dus ook voor jou. Het is belangrijk om je daar bewust van te zijn, want als je jezelf voor de gek houdt en denkt dat je het voor de ander doet zul je iets terugverlangen - emotionele ruilhandel noem ik dat. En als je dat niet krijgt ben je kwaad, teleurgesteld.
Daarom vraag ik mezelf niet meer:" Is het goed of fout wat ik doe?", maar: "Is het liefdevol wat ik doe? Zowel naar mezelf als naar de ander?" Als het antwoord op beide vragen "ja" is dan weet ik dat ik trouw ben aan mezelf, aan dat wat ik uiteindelijk ben (en jij ook). Dat is harmonie. Dat is liefde. Dat is iets wat je weggeeft om het te kunnen behouden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten